CHOROSZCZ – EKSKLUZYWNE HETMAŃSKIE LETNISKO

Śladami Branickich po Podlasiu

Przy trasie z Warszawy do Białegostoku, niecałe 10 km przed stolicą Podlasia, na obrzeżu rozlewisk Narwi, zwanych Polską Amazonią, leży miasteczko Choroszcz niewielkie i obecnie mało znane. Czasy jego świetności dawno już minęły i dziś mało kto pamięta, że w połowie wieku XVIII gościł tu i władał okolicą jeden z najznakomitszych rodów Rzeczypospolitej. Sławny ród  Branickich ulokował tu bowiem swój „domek letniskowy”, czy jakbyśmy dziś może powiedzieli – swą daczę, używając określenia zapożyczonego od naszych braci ze wschodu, co ma w tym przypadku uzasadnienie, jako że ród Branickich ze Wschodem był związany.

Główną siedzibą Branickich był oczywiście słynny, bogaty i elegancki pałac w pobliskim Białymstoku. Obiekt w Choroszczy zbudowano w latach 1725-1759 w stylu baroku saskiego, na terenie rozległego parku, na sztucznej wyspie, otoczonej niezbyt głęboką fosą. Na dziedziniec przed pałacykiem doprowadzała długa, obsadzona drzewami aleja dojazdowa. Park ukształtowano w formie ogrodu francuskiego, z krzyżującymi się alejami i kanałami, ozdobionymi licznymi mostkami.

Choroszcz. Park przypałacowy. Foto: Liliana Kołłątaj

Oś widokową stanowił kanał rozpoczynający się przy pałacu, a kończący przy sztucznie usypanym wzgórzu, zwanym Parnasem. Owa letnia siedziba słynęła nie tylko z malowniczości krajobrazu, ale także z wystawnych i hucznych przyjęć, jako że hetmański ród był na owe czasy jednym z najbogatszych w Koronie i na Litwie.

W roku 1840 Choroszcz stała się własnością fabrykanta Christiana Augusta Moesa i pozostawała we władaniu rodziny przemysłowców aż do wybuchu I wojny światowej, zaś sam pałac stał się siedzibą reprezentacyjną Moesów. W trakcie działań wojennych pałac uległ zniszczeniu, wnętrza spłonęły prawie doszczętnie, z eleganckiej rezydenci pozostały tylko wypalone mury.

Obiekt odbudowano dopiero w latach 60-tych XX wieku. W roku 1973 powstało tu Muzeum Wnętrz Pałacowych, które działa do dziś. Sale parteru urządzono w stylu epoki Branickich – czyli wieku XVIII, zaś piętro zorganizowano zgodnie z modą salonów i siedzib zamożnych rodów przemysłowców z I połowy wieku XIX,  gromadząc meble i sprzęty, jakie mogłyby być używane przez rodzinę Moesów.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Na  pierwszym piętrze urządzane są także czasami wystawy czasowe. Latem roku 2012 można było tam obejrzeć urządzenia sanitarne i akcesoria toaletowe z XIX i początków XX wieku na  kapitalnej wystawie pod tytułem ” W łazience pradziadków”; zbiory udostępnione były przez prywatnych kolekcjonerów – Ewę i Andrzeja Woźniaków.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Jeden z mostków parku nosi nazwę „Mostku Zakochanych”. Obwieszony jest zatrzaśniętymi kłódeczkami, a narzeczeni i młodożeńcy składają sobie tam przysięgi wierności. Młode pary chętnie urządzają tam sobie sesje fotograficzne.

***

Tekst i zdjęcia:  Liliana Kołłątaj

---

Podobał Ci się artykuł? Będzie nam bardzo miło, jeżeli zostawisz ślad Twojej wizyty w postaci komentarza lub polubienia i zostaniesz stałym czytelnikiem tego bloga. Jeśli chcesz dostawać informacje o nowych artykułach na blogu kliknij >obserwuj< na stronie głównej. Zapraszamy także na nasze strony na Facebooku:  https://www.facebook.com/warszawskierozmaitosci/ https://www.facebook.com/klubglobtroterawarszawa/

---

***

***

***

Mili Czytelnicy

Blog Klubu Groblotera jest przedsięwzięciem non profit korzystającym z hostingu w domenie WordPress. Redakcja bloga nie odpowiada za rodzaj i treść reklam zamieszczanych pod artykułami.