Nie od razu gmach przyjął taką nazwę.
Budynek powstał w latach 1907-1911 dla rosyjskiego Banku Państwa na miejscu zburzonych zabudowań dawnej Mennicy. Zaprojektował go rosyjski architekt Leontij Benoit, nadworny architekt cesarza rosyjskiego, który wcześniej opracował kształt soboru Aleksandra Newskiego na Placu Saskim.
Po I wojnie, po odzyskaniu niepodległości w gmachu mieściła się Polska Krajowa Kasa Pożyczkowa. Dopiero po 1926 r stał się siedzibą Banku Polskiego.
Podczas II wojny światowej gmach był siedzibą kontrolowanego przez Niemców Banku Emisyjnego. Stąd też pochodziło ponad 100 mln złotych zdobytych w trakcie akcji „Góral” dla Armii Krajowej. W akcji 12 sierpnia 1943 r, w której brało udział ponad czterdziestu żołnierzy AK, zdobyto blisko 106 milionów złotych – równowartość miliona dolarów na czarnym rynku. Kryptonim akcji nawiązywał do potocznego określenia pięćsetzłotowych banknotów z wizerunkiem górala, których sporo znalazło się w zdobytym transporcie.
W czasie Powstania Warszawskiego toczyły się o gmach zacięte walki, miejsce określono mianem Reduta Bank Polski. Powstańcy zdobyli gmach banku w pierwszych dniach sierpnia i utrzymywali redutę do końca września.
W wyniku działań wojennych budynek, wiekokrotnie ostrzeliwany i bombardowany, uległ znacznemu zniszczeniu. Część ruin rozebrano w latach 60-tych XX w. (między innymi dość dobrze zachowaną rotundową fasadę od strony obecnej trasy W-Z), część murów zachowano i zabezpieczono. W ocalałym skrzydle banku planowano umieścić Muzeum Powstania Warszawskiego. Prace adaptacyjne rozpoczęto od nadbudowy budynku. Ostatecznie w roku 2003 zapadła decyzja o lokalizacji muzeum w gmachach po dawnej Elektrowni Tramwajowej u zbiegu Grzybowskiej i Przyokopowej.
Przez kolejnych kilkanaście lat ruiny przy Bielańskiej stały i niszczały.
W 2007 na terenie banku przeprowadzono prace archeologiczne przed planowaną budową obiektu biurowo-handlowego, którego budowa została ukończona w 2012. Budynek o nazwie „Senator” częściowo powtarza kształt dawnego gmachu.
W atrium na parterze, od strony Trasy WZ, częściowo odtworzono historyczny wygląd dawnej sali operacyjnej banku, umieszczono tam zrekonstruowany ozdobny portal z zachowaną oryginalną historyczną tablicą z inskrypcją.
W głębi atrium po prawej stronie posadzka jest szklana, widać przez nią fragmenty murów mennicy króla Stanisława Augusta Poniatowskiego z XVIII wieku obsypane dookoła piaskiem. Widoczne pozostałości to fundamenty skarbca. To efekt wspomnianych prac archeologicznych. Ułożono tam także tuleję z metalu z aktem erekcyjnym budynku. Wnętrze sali ozdobiono też wizerunkami budowli przedwojennej Warszawy.
Belgijska firma deweloperska Ghelamco rozbudowała budynek do znacznych rozmiarów, jego obecna powierzchnia to ponad 25 tysięcy m². Pozostały fragment ruin został wkomponowany w nowy biurowiec.
—
Zdjęcia do artykułu zaczerpnięte zostały z serwisów internetowych, m.in. Wikipedia, warszawa1939.pl, http://www.ghelamco.com, Pinterest.
Podobał Ci się artykuł? Będzie nam bardzo miło, jeżeli zostawisz ślad Twojej wizyty w postaci komentarza lub polubienia i zostaniesz stałym czytelnikiem tego bloga.
Zapraszamy także na nasze strony na Facebooku: https://www.facebook.com/warszawskierozmaitosci/ https://www.facebook.com/klubglobtroterawarszawa/
***
***
***
Mili Czytelnicy
Blog Klubu Glotera jest przedsięwzięciem non profit korzystającym z hostingu w domenie WordPress. Redakcja bloga nie odpowiada za rodzaj i treść reklam zamieszczanych pod artykułami.
Klub Globtrotera Warszawa 