Ten uroczy drewniany pawilonik powstał w 1896 r na potrzeby Wszechrosyjskiej Wystawy Przemysłowo-Artystycznej w Niżnym Nowogrodzie (miasto w pobliżu Moskwy) i mieścił ekspozycję Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej.
Po zakończeniu wystawy pawilon został przewieziony na trasę Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej na przystanek Wolbórka koło Będkowa (nazwa przystanku – od przepływającej w pobliżu rzeki Wolbórki, dopływu Pilicy), gdzie zaadaptowano go na poczekalnię oraz kasę dla pasażerów.
Bywał tam często Władysław Stanisław Reymont, spędzający młodzieńcze lata w pobliskim Jakubowie (obecnie Prażki), gdzie jego rodzice posiadali majątek z młynem wodnym.
W 1929 roku w związku z otwarciem kilka lat wcześniej dużej i nowoczesnej szkoły rolniczej w pobliskim Czarnocinie zmieniono nazwę przystanku na „Czarnocin”.
Przez kilka powojennych dziesięcioleci budynek ten nadal pełnił rolę poczekalni dla pasażerów.
Od 1 stycznia 2004 roku kolej przestała użytkować zabytkową poczekalnię.
Nieużytkowany i niekonserwowany budyneczek zaczął popadać w ruinę.
Od zupełnego zniszczenia ocaliły ten zabytek wspólne starania władz samorządowych Tomaszowa Mazowieckiego i twórców Skansenu Rzeki Pilicy. Ich rezultatem było podjęcie w dniu 27 października 2006 roku przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków decyzji o przeniesieniu budynku i jego renowacji w Skansenie Rzeki Pilicy.
Obecnie można obejrzeć tam niewielką ekspozycję poświęconą Władysławowi Remontowi oraz oczywiście elementy wyposażenia typowego dla małej stacji kolejowej.
Z Klubem Globtrotera oglądaliśmy ją już kilka razy podczas podróży do Skansenu Rzeki Pilicy i Niebieskich Źródeł. Informacje o obiekcie pochodzą ze strony internetowej Skansenu Rzeki Pilicy. Wybrałam te, które uznałam za najistotniejsze. Na stronie Skansenu wpis na temat stacyjki jest znacznie bardziej obfity, zatem jeśli kogoś temat szczególnie zainteresował – to więcej ciekawostek znajdzie pod tym linkiem: http://skansenpilicy.pl/stacyjka-reymonta-wczoraj-i-dzis/
Sam Skansen również polecam. To jeden z ciekawszych, jakie zdarzyło mi się oglądać. To dość obszerny temat, choćby z powodu wielorakości eksponatów, więc pewnie kiedyś pojawi się na blogu oddzielny artykuł. Na razie w skrócie podstawowe informacje. Skansen powstał jako dzieło pasjonatów, którzy postanowili ocalić od zapomnienia pozostałości po II wojnie światowej, które skryła w swych nurtach i na brzegach Pilica. Przez kilkanaście lat z dnia rzeki wydobywano rozmaite militarne artefakty. Stąd też zobaczyć tam można wiele eksponatów wojennych, niejednokrotnie całkiem niezwykłych.
Początkowo było to przedsięwzięcie całkowicie prywatne. Z czasem w tworzenie skansenu zaangażowały się władze samorządowe Tomaszowa Mazowieckiego. Na terenie pojawiły się obiekty z okolicy, m.in. zachowane budynki drewniane z carskich czasów Spały, czy z pobliskich Smardzewic, z czasów Prezydenta Mościckiego.
Jednym z największych budynków w skansenie jest młyn wodny ze wsi Kuźnica Żerechowska. Zbudowano go w roku 1925, a część wyposażenia pochodzi z końca XIX wieku. Do skansenu przeniesiono go w latach 1998-2000. Dzięki temu został ocalony przed zniszczeniem, które groziło mu w związku z budową zalewu Cieszanowice. Obok młyna można podziwiać imponującą kolekcję kamieni młyńskich.
Skansen został włączony w skład tzw. Tomaszowskiej Okrąglicy, wraz z Niebieskimi Źródłami i Grotami Nagórzyckimi, o których
piszę w osobnym artykule 👉 GROTY NAGÓRZYCKIE I NIEBIESKIE ŹRÓDŁA.
Podoba Ci się ten artykuł? Będzie mi bardzo miło, jeżeli zostawisz ślad Twojej wizyty w postaci komentarza lub polubienia i zostaniesz stałym czytelnikiem tego bloga.
Możesz także zasubskrybować bloga i otrzymywać bezpośrednio na swoją skrzynkę pocztową informacje o nowych artykułach oraz o terminach spacerów historycznych i przyrodniczych, rajdów i wycieczek Klubu Globtrotera.
Klub Globtrotera Warszawa 
1 myśl w temacie “STACYJKA REYMONTA”