
Piękny, monumentalny i efektowny.
To jeden z dwóch kościółów św.Anny w Warszawie. Bardziej popularny jest ten na Krakowskim Przedmieściu, a o wilanowskim często się nie pamięta.
Tymczasem bez wątpienia godzien jest uwagi.
W pierwszej wersji ufundowany został przez księcia Augusta Czartoryskiego, ówczesnego właściciela dóbr wilanowskich. Wzniesiono go według projektu Jana Kotelnickiego, a budowę ukończono w roku 1772.
Na zlecenie Aleksandry i Augusta Potockich w latach 1857–1870 został przebudowany przez Henryka Marconiego, przy współpracy Leonarda Marconiego i Jana Hussa. Warto tu wspomnieć, że Henryk Marconi zaprojektował także „przy okazji” ustawione nieopodal symboliczne Mauzoleum Potockich. Szczegółowo o mauzoleum możecie poczytać tu: MAUZOLEUM POTOCKICH W WILANOWIE

Doczesne szczątki Stanisława Kostki Potockiego i jego brata Ignacego – po uprzednim pochówku w kaplicy rodzinnej Potockich na cmentarzu wilanowskim, zaprojektowanej w stylu neogotyckim przez równie znanego architekta, Piotra Aignera – ostatecznie spoczęły właśnie w kościele św. Anny. Tu także pochowana została żona Stanisława Kostki, Aleksandra, która była fundatorką przebudowy kościoła, właśnie z myślą o przeniesieniu tam rodzinnej nekropolii Potockich.

Na razie tyle, żeby nie zanudzać, bo o samym kościele i jego najbliższym otoczeniu można jeszcze długo. A i sam cmentarz wilanowski także jest ciekawym tematem. Ale to już w kolejnych artykułach.

***
***
***
Mili Czytelnicy
Blog Klubu Groblotera jest przedsięwzięciem non profit korzystającym z hostingu w domenie WordPress. Redakcja bloga nie odpowiada za rodzaj i treść reklam zamieszczanych pod artykułami.