
To bez wątpienia najbardziej charakterystyczna budowla Siedlec, nawet bardziej niż okazały pałac Ogińskich. Tym bardziej, że ratusz stoi w centrum miasta, przy głównej ulicy, a pałac jednak nieco na uboczu.🙂
Ratusz wzniesiony został w połowie XVIII wieku, w latach 1763-1766, na miejscu istniejących wcześniej kilku drewnianych ratuszy, zniszczonych przez pożary. Projekt przypisywany jest Janowi Zygmuntowi Deyblowi lub Stanisławowi Zawadzkiemu. Budowla łączy elementy późnego baroku z klasycyzmem. Budynek wzniesiono na planie krzyża. Był typowym ratuszem handlowym. Skrzydła ratusza przeznaczone były na kramy i sklepy, natomiast w centralnie usytuowanej części wieżowej znajdowały się pomieszczenia administracyjne.
Ośmioboczną wieżę zwieńczono figurą Atlasa dźwigającego kulę ziemską. Potoczna nazwa „Jacek” wywodzi się z miejscowej legendy, według której do wykonania właśnie tej figury pozował lokaj Aleksandry Ogińskiej o imieniu Jacek.
Po zniszczeniach II wojny światowej ratusz został odbudowany w latach 1945–1952.
Obecnie mieści się w nim Muzeum Regionalne.
Z wieży ratuszowej kuranty wygrywają poloneza Kleofasa Ogińskiego „Pożegnanie Ojczyzny”.

W roku 1917, centralnie na skwerze przed ratuszem, od strony ulicy Floriańskiej i kościoła św. Stanisława Biskupa Męczennika ustawiono popiersie Tadeusza Kościuszki. Kościół pochodzi zresztą z tego samych czasów co obecny ratusz, zbudowano go nieco wcześniej, w latach 1740-49. Obydwa obiekty Siedlce zawdzięczają Aleksandrze Ogińskiej, która była wówczas główną „projektantką” miasta i fundatorką budowy lub przebudowy większości obiektów reprezentacyjnych.


W ostatnich latach od strony zachodniej ratusza wybudowano fontannę przypominającą współpracę Siedlec z włoskim miastem Pescantina.

Na wprost ratusza, za fontanną miast partnerskich, widać okazały gmach biblioteki publicznej. Przed nim 12 maja 2011 roku ustawiono pomnik patrona biblioteki, którym w latach dziewięćdziesiątych XIX wieku był Stefan Żeromski.

Pisarz w latach swojej młodości związany był z tym miastem. Przez prawie rok pracował jako guwerner w Łysowie, niewielkiej miejscowości obok Siedlec, a w 1913 roku jego żoną została Anna Zawadzka, mieszkanka Siedlec.
Od momentu ustawienia ławeczka Żeromskiego to oczywiście obowiązkowe miejsce do selfie i zdjęć pamiątkowych. Oczywiście my także podczas naszej wizyty w Siedlcach nie omieszkaliśmy uwiecznić się z Żeromskim.

Podoba Ci się ten artykuł? Będzie mi bardzo miło, jeżeli zostawisz ślad Twojej wizyty w postaci komentarza lub polubienia i zostaniesz stałym czytelnikiem tego bloga.
Możesz także zasubskrybować bloga i otrzymywać bezpośrednio na swoją skrzynkę pocztową informacje o nowych artykułach oraz o terminach spacerów historycznych i przyrodniczych, rajdów i wycieczek Klubu Globtrotera.


2 myśli w temacie “RATUSZ JACEK I INNE CIEKAWOSTKI SIEDLEC”