GOŁOTCZYZNA. MUZEUM POZYTYWIZMU

Muzeum Pozytywizmu w Gołotczyźnie. Rekonstrukcja salonu dworku szlacheckiego z końca XIX wieku. Foto: Liliana Kołłątaj

Gołotczyzna.  Nazwa miejscowości wielu osobom kompletnie nic nie mówi.
Byliśmy tam 2. grudnia z Klubem Globtrotera.
To jedno z mniej znanych miejsc na turystycznej mapie północnego Mazowsza. Mieści się tam Muzeum Pozytywizmu, oddział Muzeum Szlachty Mazowieckiej w Ciechanowie.
Jak na muzeum pozytywizmu przystało – mnóstwo dokumentów, fotografii i innych pamiątek po dwójce niestrudzonych gołotczańskich pozytywistów: Aleksandrze i … Aleksandrze 😉 (Aleksandrze Bąkowskiej i Aleksandrze Świętochowskim).  

Fotografie, wycinki z gazet, listy dokumentują działalność Aleksandry Bąkowskiej i Aleksandra Świętochowskiego

Ale także piękne meble i sprzęty z końca XIX i początku XX wieku, niektóre rzadko spotykane i całkiem osobliwe. 

Pokój jadalny w dworku średniozamożnej szlachty. Foto: Liliana Kołłątaj

Piękne meble z końca XIX wieku. Foto: Liliana Kołłątaj

A na terenie rozległego parku otaczającego muzeum miłe dla oka pejzaże, urozmaicone czymś w rodzaju niewielkiego skansenu: kilka uli, trochę maszyn rolniczych, a nawet sanie. 

Park i zabudowania gospodarcze. Foto: Liliana Kołłątaj

Gołotczyzna. Dworek Aleksandry Bąkowskiej. Foto: Liliana Kołłątaj

Portret Aleksandry Bąkowskiej. Muzeum Pozytywizmu w Gołotczyźnie

Ekspozycję urządzono w trzech dworkach na terenie rozległego parku dawnej posiadłości – w dworku Bąkowskiej, który był niegdyś szkołą, w willi „Krzewia” – czyli domu Świętochowskiego oraz tzw. dworku drobnoszlacheckim. W domu Świętochowskiego, do którego dojdziemy piękną modrzewiową aleja, trafimy na sporo przedmiotów związanych z osobami jego mieszkańców, które przekazała do muzeum żona pisarza. 

Z dworku Bąkowskiej do willi Krzewia prowadzi modrzewiowa aleja. Foto: Liliana Kołłątaj

Gołotczyzna. Willa Krzewia, dom Aleksandra Świętochowskiego. Foto: Liliana Kołłątaj

Willa „Krzewia” – dom Aleksandra Świętochowskiego. Foto: Liliana Kołłątaj

Willa Krzewia. W niewielkim dworku pokoje spełniały podwójne funkcje Tu: sypialnia i pracownia. Foto: Liliana Kołłątaj  

Kuchnia w willi Krzewia. Foto: Liliana Kołłątaj

Dworek Aleksandry Bąkowskiej nie jest kopią obiektu z czasów życia właścicielki. Bąkowska założyła tu szkołę dla dziewcząt, w której pod pretekstem nauki zawodu i umiejętności przydatnych w gospodarstwie rolnym, uczono między innym także literatury i historii polskiej. Obecna ekspozycja nie odtwarza tamtego obiektu, lecz prezentuje wygląd mazowieckiego dworku szlacheckiego z przełomu XIX i XX wieku. Meble oraz przedmioty użytkowe trafiły tu z innych muzeów, bądź z kolekcji prywatnych. Wśród ciekawostek ujrzymy tu eleganckie biurka i sekretarzyki w stylu romantycznym oraz rzadkie instrumenty muzyczne: cytrę i fisharmonię. 

Piękne meble z końca XIX wieku na ekspozycji muzealnej. Foto: Liliana Kołłątaj

Rzadki instrument muzyczny – cytra. Foto: Liliana Kołłątaj

Fisharmonię obecnie widuje się już bardzo rzadko, nawet w muzeach. Foto: Liliana Kołłątaj

Na zwiedzających czeka też w Gołotczyźnie zupełnie nieoczekiwana wisienka na torcie – galeria obrazów mało znanego, a bardzo utalentowanego malarza, Adama Ciemniewskiego. Główny zbiór prac tego artysty umieszczono w dworku Aleksandry Bąkowskiej. Większość jego prac pozostaje obecnie w rękach prywatnych, dużą kolekcją dysponuje wnuczka malarza. 

Żniwiarze. Obraz Adama Ciemniewskiego. Muzeum Pozytywizmu w Gołotczyźnie. Foto: Liliana Kołłątaj

Portret Pelagii z Ciemniewskich Grabowskiej autorstwa Adama Ciemniewskiego. Ok. 1902 r.

Portret Adama Grabowskiego pędzla Adama Ciemniewskiego. Ok. 1902 r.

Gdy już obejrzymy dokładnie dwa większe dworki warto przejść jeszcze kawałek w drugim kierunku, obok zabudowań gospodarczych do trzeciego budynku na terenie pięknego parku, w obrębie którego znajduje się Muzeum. Tam, nieopodal niewielkiego stawu i potoku usytuowano  tzw. drobnoszlachecki, przeniesiony z pobliskiej wsi Mężenin. 

Dworek drobnoszlachecki z Mężenina. Foto: Liliana Kołłątaj

Za dworkiem ekspozycję uzupełnia studnia z żurawiem. Foto: Liliana Kołłątaj

Dworek drobnoszlachecki. Izba jadalna. Foto: Liliana Kołłątaj

Typowa kuchnia dworku drobnoszlacheckiego. Foto: Liliana Kołłątaj

Mijane po drodze zabudowania gospodarcze też przyciągają uwagę, zarówno ciekawą murowano-drewnianą architekturą, jak zbiorem ustawionych przy nich dawnych maszyn rolniczych i sań. 

Zabudowania gospodarcze na terenie parku przy muzeum. Foto: Liliana Kołłątaj

Przy zabudowaniach gospodarczych zobaczymy dawne maszyny rolnicze i sanie. Foto: Liliana Kołłątaj

Całości wrażenia dopełniają stojące w pobliżu drewniane rzeźbione ule. 

Sympatyczne drewniane ule, rzeźbione i malowane, znajdziemy w parku muzealnym, w pobliżu dworku drobnoszlacheckiego. Foto: Liliana Kołłątaj

Drewniane ule w parku muzealnym. Foto: Liliana Kołłątaj

***

Tekst i zdjęcia: Liliana Kołłątaj

Wszystkie prawa zastrzeżone


Podoba Ci się ten artykuł? Będzie mi bardzo miło, jeżeli zostawisz ślad Twojej wizyty w postaci komentarza lub polubienia i zostaniesz stałym czytelnikiem tego bloga.

Możesz także zasubskrybować bloga i otrzymywać bezpośrednio na swoją skrzynkę pocztową informacje o nowych artykułach oraz o terminach spacerów historycznych i przyrodniczych, rajdów i wycieczek Klubu Globtrotera.



Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s

%d blogerów lubi to:
search previous next tag category expand menu location phone mail time cart zoom edit close