
Trochę dalej, ale nie za daleko, bo zaledwie „za miedzą”, tą najbliższą, na południu, jest miejsce, do którego wracam, gdy tylko to możliwe. Pilnie strzeżone przez naturę i ludzi, swe cudowności kryje pod ziemią. Jaskinie to rzec można narodowe bogactwo Słowacji. Ta jest bez wątpienia Number One. Odwiedziliśmy ją z Klubem Globtrotera już kilkakrotnie.



Jaskinia Demianowska
A dokładniej: Demianowska Jaskinia Wolności Najpiękniejsza, jaką do tej pory widziałam, a trochę tych dziur w ziemi zdarzyło mi się obejrzeć.
W Dolinie Demianowskiej jest jeszcze Jaskinia Lodowa, ale niestety, gdy ostatnio byliśmy, była zamknięta. A zdjęcia z poprzedniej wizyty gdzieś mi przepadły.
A to wszystko na Słowacji w Niskich Tatrach, które wcale takie niskie nie są. 🙂
Zaledwie 40 km od granicy z Polską.


Daruję tu sobie opisy szaty naciekowej i mądre informacje o stalaktykach, stalagmitach i stalagnatach. Zainteresowani jaskiniami i tak na pewno wiedzą o co chodzi. Warto jednak dodać, że poza takimi klasycznymi dla jaskiń widokami, aczkolwiek nieporównanie bogatszymi od tych w innych pieczarach, czekają tu jeszcze na turystę dodatkowe wrażenia i ciekawostki, jak choćby krasowe jeziorko, a wśród nich Szmaragdowe – malownicze podziemne rozszerzenie potoku Demianowka, Wielka Komnata o wysokości 66 metrów, czy kamienny wodospad nazwany poetycko Wierzbą Płaczącą.


Zamiast opisywać wygląd jaskini i wszystkie te zjawiska geologiczne po prostu je Wam tutaj pokażę.😉 Jeśli nie znudzi Was maraton ponad 20 zdjęć w jednym artykule to zapraszam do oglądania. To i tak mocno okrojony wybór z ponad 200 fotek, które siedzą w archiwum komputera.😉🙂



Już same zdjęcia sporo „mówią” o jaskini, ale dla bardziej wnikliwych trochę statystyki i historii.
Jaskinie Demianowskie, leżące po północnej stronie Tatr Niskich, są najdłuższym systemem jaskiń na Słowacji. Jedną z głównych jaskiń tego systemu jest Demianowska Jaskinia Wolności (po słowacku Demianowska Jaskinia Slobody).
Jaskinia powstała w wapiennych skałach ery środkowego triasu. Jej rozwój jest związany z podziemnym przepływem potoku Demianowka i jego bocznych dopływów. Długość jaskini wynosi 11 117 m, a deniwelacja 130 m.
Temperatura powietrza wewnątrz waha się od 6,1 do 7,0 °C , a wilgotność względna od 94 do 99 %.

Jaskinię odkrył Alois Král z pomocą Adana Mišury i innych współpracowników. Przeszli oni do wewnątrz jaskini przez suchy, najniżej położony ponor Demianowki w 1921 roku.
W roku 1922 powstała komisja do spraw udostępnienia Demianowskich Jaskiń. W tym samym roku zaczęły się prace przystosowawcze. W roku 1923 zostało zainstalowane tymczasowe oświetlenie elektryczne. Część jaskini od wejściowej sztolni przez Koryto Marmurowe i Komorę Wielką aż do Jeziorka Złotego (Zlaté jazierko) otwarto dla zwiedzających w 1924 roku.
Niebawem wybudowano także drogę asfaltową wgłąb Doliny Demianowskiej, ułatwiającą dostęp turystom.
Prace nad odkrywaniem podziemnych korytarzy i uprzystępnianiem ich dla turystów kontynuowane były przez kolejne lata i w zasadzie trwają do dziś.
Oczywiście ze względów bezpieczeństwa nie wszystkie korytarze są dostępne do zwiedzenia. W jaskini wytyczono dwie trasy turystyczne.
Tradycyjna trasa okrężna ma długość 1 150 m i różnicę wysokości 86 m. Na trasie jest do pokonania 913 schodów.
Wielka trasa okrężna ma długość 2 150 m, taką samą różnicę wysokości i 1 118 schodów. Zwiedzanie tradycyjnej trasy okrężnej zajmuje około 60 min, a wielkiej trasy okrężnej około 100 min.



Główne wejście jest położone na wysokości 870 m n. p. m. Trzeba do niego podejść w górę od parkingu. szerokim chodnikiem około 400m. Różnica wysokości między parkingiem a wejściem do jaskini wynosi 67 m czyli pochyłość może nie jest znaczna, ale jednak daje się odczuć. Zatem wizytę warto zaplanować z rezerwą czasową, bo dobiegnięcie na ostatnią chwilę może być trochę trudne. Dojście z parkingu do jaskini zajmuje około 15 – 20 minut.

Do Doliny Demianowskiej bez problemu wjechać można samochodem (a także autokarem w przypadku większych grup).
Do jaskini można też dojechać komunikacją lokalną z dworca autobusowego w Liptowskim Mikulaszu, odjazdy w sezonie turystycznym co kilkadziesiąt minut. Przystanek przy jaskini znajduje się w pobliżu parkingu.
Od połowy listopada do 26 grudnia jaskinia jest zamknięta. Nie ma też możliwości zwiedzania w poniedziałki i dni świąteczne.
Nie ma możliwości rezerwacji wejścia (niestety także dla grup zorganizowanych). Poza sezonem są tylko 4 wejścia dziennie, o ostatnie o 14.00, o czym warto pamiętać wybierając się na przykład w kwietniu lub w październiku. W sezonie turystycznym wejścia są co godzinę. Rozkład wejść i ceny biletów podaję w tabelkach poniżej.
Ze względu na lokalizację jaskini i kas nie ma możliwości płatności kartą (z powodu słabego zasięgu internetu).
Wejścia na trasę tradycyjną poza sezonem | 9:30, 11:00, 12:30, 14:00 | |
Wejścia na trasę tradycyjną w sezonie turystycznym | 9:00, 10:00, 11:00, 12:00, 13:00, 14:00, 15:00, 16:00 | |
Wejście na trasę wielką | niestety tylko raz dziennie: o 13.00 |

Dorośli | Dzieci 6-15r., Osoby niepełnosprawne | Studenci osoby60+ | |||||||
Trasa tradycyjna | 10,00€ | 5,00 € | 9,00€ | ||||||
Trasa wielka | 18,00€ | 9,00 € | 16,00€ | ||||||
Opłata za fotografowanie | 10,00€ |
Grupy są dość liczne – do 50 osób, więc o posłuchaniu przewodnika raczej można zapomnieć, bo mało jest miejsc na trasie, gdzie taki tabun ludzi może się pomieścić. Przejście prowadzi dość szerokimi i wysokimi korytarzami, tym niemniej osobom z klaustrofobią raczej tej wycieczki nie polecam. Każda grupa ma także opiekuna zamykającego „pochód”, pilnującego by nikt się nie zgubił. Nie wiem, jak w innych grupach, ale w naszej opiekun był bardzo cierpliwy i spokojnie można było zrobić zdjęcia. Inna sprawa, że byliśmy w październiku, gdy ruch był mniejszy. W sezonie może się zdarzyć, że trochę popędzają, by więcej ludzi mogło obejrzeć tę atrakcję. Oczywiście nie ma możliwości fotografowania ze statywem, ale oświetlenie jest na tyle dobre, że w większości miejsc standardowe aparaty i smartfony dają radę.


Bardziej szczegółowe informacje geologiczne i historyczne o jaskini znajdziecie na słowackiej stronie, dostępnej także w języku polskim ⏩ http://www.ssj.sk/pl/jaskyna/4-demianowska-jaskinia-wolnosci#prirodne-pomery . Jest to dedykowana konkretnie tej jaskini strona świetnego i bardzo rozbudowanego słowackiego serwisu internetowego ⏩ http://www.ssj.sk/pl/jaskyne , na którym znajdziecie też wszelkie potrzebne i ważne informacje o innych słowackich jaskiniach udostępnionych dla turystów.

Tekst: Liliana Kołłątaj – na podstawie strony http://www.ssj.sk/pl/jaskyna/4-demianowska-jaskinia-wolnosci i własnych doświadczeń.😉
Zdjęcia: Liliana Kołłątaj

Podoba Ci się ten artykuł? Będzie mi bardzo miło, jeżeli zostawisz ślad Twojej wizyty w postaci komentarza lub polubienia i zostaniesz stałym czytelnikiem tego bloga.
Możesz także zasubskrybować bloga i otrzymywać bezpośrednio na swoją skrzynkę pocztową informacje o nowych artykułach oraz o terminach spacerów historycznych i przyrodniczych, rajdów i wycieczek Klubu Globtrotera.


2 myśli w temacie “KRAINA BAŚNI UKRYTA POD ZIEMIĄ”